Die verantwoordelikheid

Genesis 1 : 26  Toe het God gesê: “Kom Ons maak die mens as ons verteenwoordiger, ons beeld, sodat hy kan heers oor die vis in die see, die voëls in die lug, die mak diere, die wilde diere en al die diere wat op die aarde kruip.”

Troeteldiere is ‘n alledaagse gesig in ons voorstede en vir baie van ons bring hul net vreugde.  Mense draf met hul honde, of jy sien ‘n kat luilekker uitgestrek in die wintersonnetjie. 

Ons het self ‘n klein dieretuintjie met 2 kleinerige honde buite (een aangeneem van die Dierebeskermingsvereeniging) en een skoothondjie binne.  Dan is daar ook die baas van die huis, ons wollerige baster kat, wat aan 'n klient van my behoort het.  Verder is daar vissies en budgies en natuurlik ‘n horde wilde voels wat nou al verwag hulle moet gevoer word.  Eintlik kan ek my nie ons huis sonder hierdie kreature voorstel nie.  Wat my egter opval, is hoe afhanklik hierdie diere van ons is.  Hulle kan nie uitkom om vir hulle kos of water elders te gaan soek nie.  Hulle wag getrou dat ons voorsien.

Ongelukkig is daar mense wat ‘vergeet’ om hul diere kos te gee en ander vir wie dit bloot nie prioriteit is nie; dieselfde mense wat nooit hulself sal afskeep by die kospotte nie. 

 

Hoe kan jy ‘n verantwoordelikheid wat God jou gegee het so ligtelik opneem?  Dan wonder jy nog hoekom jy nie meer bereik of verder in die lewe kom nie.  Hoe kan God jou met meer vertrou? Hoe durf jy dit wat Hy met sorg geskape het, verwaarloos?  Diere is nie net oulik as hul klein is nie.  Volwasse diere is net so pragtig en elkeen het sy of haar eie persoonlikheid.