Laat God, God wees

Matteus 20 : 21  “Wat kan Ek vir u doen?” vra Hy vir haar. Sy sê vir Hom: “Belowe my dat hierdie twee seuns van my in u koninkryk langs U mag sit, een aan u regterhand en die ander een aan u linkerhand.”

Die eerste keer toe Jesus met Sy dissipels praat oor die kruisiging, neem Petrus Hom eenkant toe. Hy’s ontsteld… “Mag God dit verhoed,” is Petrus se versugting.

Die tweede keer toe Hy met hulle praat is sy dissipels diep bedroef. Alles gaan dan so goed.  Jesus doen wonderwerke… die volgelinge raak meer… hulle raak gewild…

Die derde keer tree ‘n moeder na vore en sê as dit so is, moet Jesus asseblief vir haar twee seuns plek hou langs Hom… die een aan Sy linkerkant en die ander aan Sy regterkant.

Dis maklik om die dissipels te oordeel, maar ook ons is soms kortsigtig.  Ons besef nie waarmee God besig is nie en ons bid dat dit wat ons dink sleg is, tog net nie met ons moet gebeur nie… dat God dit moet verhoed…

Soms is ons hartseer oor iemand se afsterwe of oor ‘n verhouding wat op die rotse geloop het, sonder dat ons besef dat God eintlik iets veel beter vir ons in gedagte het…

Ander kere probeer ons as ma intree vir ons kinders.  Hulle maak droog, en ons tree vir hulle in.  Ons besef nie dat ons eintlik vir God probeer voorskryf nie…

Vir Jesus was dit nie maklik nie, dit weet ons, maar Hy het ook geweet dat Hy die pad enduit moes stap sodat Hy wat sondeloos was, die losprys kon betaal vir baie mense.  Hier is dit belangrik om daarop te let dat die teks nie lees ‘almal’ nie, maar baie mense.

Soms is dit beter om God net toe te laat om God te wees en te doen wat Hy die beste doen.