Twyfel

Romeine 4 : 20  Hy het nie in ongeloof begin twyfel aan die belofte van God nie, maar hy is in sy geloof versterk en het aan God die eer gegee.

Wanneer iemand nie hul ledemate gebruik nie, verloor hul mettertyd die gebruik daarvan, want hul spiere verloor hul fermheid en krag.

Wanneer jy God prys, kom jou geloof in aksie.  Dis soos om jou liggaam te oefen en spiere te bou.  Hoe meer jy bid, aanbid, prys… hoe sterker word jou geloof.

Wanneer jy twyfel, swaai jy tussen glo en nie glo, tussen vertrou en wantrou.  Dit is net soos om te wankel.  Wankel beteken jy is onvas.  Geestelike wankeling is wanneer ons eendag in God en Sy beloftes glo en die volgende dag daaraan twyfel.  Daar is geen stabiliteit nie.  En wanneer jy so onstabiel is, is dit maklik vir satan om homself in te wurm en jou nog meer te laat twyfel. 

Daardie twyfel kom voor in ons gedagtes, ons woorde, ons dade.  Jy twyfel dat God iets aan die situasie kan doen, jy verwoord dit selfs en dan begin jy sommer self iets doen.  Dan sal ons verseker nie God se beloftes sien realiseer nie.

Volgens die skrif het Abraham nooit getwyfel nie.  Hy het nooit gewankel nie.  Hy het elke gedagte gevange geneem en sterk bly staan deur prys en aanbidding.  Sy geloofspiere was geoefen en sterk. 

En wanneer jy geloof fiks is, met ferm geloofspiere, is dit makliker om nie te wankel nie.  Dit is dan wat jy die aanslae kan weerstaan omdat jy weet dat jy weet dat jy weet en God onwrikbaar vertrou.  Dan kom God deur en trek Hy die sluise van die hemele vir jou oop!