Blinde geloof

Eksodus 14 : 22  Die Israeliete het op droë grond deur die see gegaan, en die water het weerskante van hulle soos 'n muur gestaan.

Teen die tyd dat die Israeliete by die Jordaanrivier kom, het hul alreeds eerstehands ervaar waartoe God in staat is toe Hy die see vir hul in twee gekloof het om droogvoets daardeur te trek.  Hier loop hul hulself nou vas teen ‘n rivier en God sê vir Josua dat Hy die water vir hulle in twee sou kloof sodat hul droogvoets ook hierdeur sal trek.  Die keer het God hul egter gevra om hul voete nat te maak voordat die water sou skei.  Ek is seker daarvan daar was ‘n paar van hul wat skepties hieroor was.  So iets is nie binne ons verwysingsraamwerk nie.  Water deel nie in twee nie.

Ons kan hul egter nie blameer nie, want al ken ons die Bybel hoe goed en weet ons van elke belofte, is ons ook steeds skepties.  Ons moet egter by die Israeliete leer. 

Hulle het gedoen soos daar van hulle verwag is.  Ek is seker daarvan dat party van hul benoud geraak het toe daardie water oor hul voete begin spoel en seker gewonder het wanneer dit nou gaan gebeur.  Dalk het hul ook begin twyfel en gedink dat hul vandag gaan verdrink.  God het hul omtrent getoets, want hul was omtrent halflyf in die water toe dit eers geskei het.  Dit het byna onmenslike geloof geverg, verseker, maar omdat hul gehoorsaam was het hul as’tware in hul beloofde land ingestap.

Soms verwag God ook van ons om Hom onvoorwaardelik te vertrou, teen alle logika in.  Soms skei hy die see in twee voor ons oë, soms verwag Hy van ons om in die water in te stap.  Jy weet waarvoor jy Hom vertrou.  As jy die opdrag van Hom kry om in geloof vorentoe te tree, doen dit… moenie een oomblik huiwer nie.  Al maak dit nie sin nie, beweeg.  Wanneer ons Hom so vertrou, sal hy ons geloof beloon.

God het nie die Israeliete in die steek gelaat nie en daar is geen rede hoekom Hy jou in die steek sal laat as jy Hom op dieselfde manier vertrou nie.