Die stryd

2 Korintiërs 10 : 3 – 4 Natuurlik leef ons in 'n menslike liggaam, maar ons voer nie die stryd met menslike wapens nie.  Die wapens van ons stryd is nie die wapens van die mens nie, maar die kragtige wapens van God wat vestings kan vernietig.

Elke dag voer ons ‘n stryd.  Daar is soveel versoekings.  Van die oomblik dat jy jou voete by die deur uitsit, moet jy jouself staal teen die aanslae. 

Jy staan en wag jou beurt af om vir jou ‘n treinkaartjie te koop, maar iemand kom druk in.  Die treine is laat en as dit uiteindelik opdaag, is daar geen sitplek nie.  Jy staan en hou maar jou asem op vir die liggaamsreuke van almal rondom jou. 

Teen die tyd dat die trein die stasie binnery, is jou voete reeds seer.  By die werk is die baas in ‘n slegte bui omdat jy laat is, min wetend wat jy moes trotseer om hier te wees.  Jy byt op jou tande om nie ‘n skewe antwoord te gee nie.  Die dag self is nie veel beter nie… moeilike kliënte, rekenaars wat nie saamwerk nie, foute wat gemaak word… en dan weer dieselfde uitdaging huis toe.

By die huis is die kinders moeilik en jy moet nog aandete voorberei.

Die scenario is fiktief, maar kon enige iemand se dag gewees het.  Jy kan nie op jou eie die dag aanpak nie, want die vyand lê op loer.  Rus jou toe met God se wapens.