Die mier en die kontaklens

‘n Ware verhaal deur Josh & Karen Zarandona

Brenda is deur vriende uitgenooi om te gaan rotsklim.  Alhoewel sy bang was, het sy saam met die groep na ‘n allemintige graniet rots vertrek.  Ten spyte van haar vrees, het sy die nodige toerusting aangetrek en die toue stewig vasgevat terwyl sy stadig teen die rots begin uitklim het.  Sy’t tot by ‘n lysie gevorder waar sy so ‘n oomblikkie kon asem skep.  Terwyl sy daar hang, breek die een tou en slaan haar so hard teen haar oog dat haar kontaklens uitval.

Wel, daar hang sy bo ‘n rotslysie, met honderde meters bo en onder haar.  Natuurlik het sy probeer kyk of sy die kontaklens kan sien, maar daar was niks.  Haar sig was erg aangetas en desperaat begin sy bid dat God haar sal help om die lens te vind terwyl sy haarself verder boontoe hys.

Bo gekom, het haar vriende gehelp soek na die lens, hopende dat dit dalk iewers aan haar klere vassit, maar sonder enige sukses.  Mismoedig het sy gaan sit en wag dat die res van die groep tot bo kom.

Op daardie oomblik dink sy aan ‘n teksgedeelte in Die Bybel (Spreuke 15:11 Vir die Here is die doderyk en die onderaardse diepte nie verborge nie, hoeveel minder die gedagtes van mense) en begin bid:  “Here, U sien al hierdie berge.  U ken elke klip en blaar.  Ek glo U weet presies waar my kontaklens is.  Help my asseblief om dit te vind.

Uiteindelik het die groep teen die berg begin afstap.  Onder was daar ‘n ander groep wat gereed gemaak het om na bo te klim.  Een van hulle roep uit:  “Hi julle… het een van julle dalk ‘n kontaklens verloor?”

Kan jy jou indink?  Die enigste rede hoekom die klimmer dit gesien het, was omdat ‘n mier stadig met die lens oor ‘n rots voor hom beweeg het.

Blykbaar was Brenda se pa ‘n spotprent kunstenaar.  Toe sy hom van hierdie wonderwerk vertel, het hy ‘n prentjie geteken van ‘n mier wat ‘n kontaklens dra wat groter as hyself is, met die volgende woorde daarby:  “Here, ek weet nie hoekom U wil hê dat ek hierdie ding moet dra nie.  Ek kan dit nie eet nie;  dis ongelooflik swaar, maar as dit is wat U wil hê, dan sal ek dit dra.”

It would probably do some of us a lot of good to occasionally say,
"God, I don't know why you want me to carry this load. I can see no good in it
and it's awfully heavy. But, if you want me to carry it, I will."

God doesn't call the qualified, He qualifies the called.
GOD is my source of existence and my Savior.
He keeps me functioning each and every day. 

"I can do all things through Christ which strengthens me."
Philipians 4:13