Vergifnis

Psalms 130:4 Maar by U ís daar vergifnis: daarom word U steeds gedien.

Vergifnis:  ‘n Klein woordjie;  maklik om uit te spreek, maar moeilik om uit te leef. 

Meer as wat nodig is, laat ons toe dat iemand anders se optrede of uitsprake ons vreugde kelder.  Gister het iemand een sin geuiter, wat my hele denke en wese sedert daardie oomblik oorheers het.  Ek kon nie ophou om die woorde oor en oor terug te speel en ontleed nie.  Dit was allesoorheersend, Dwarsdeur die nag het dit my wakkergehou en vanoggend terwyl ek kospakkies voorberei vir my gesin, was dit selfs erger, want toe was ek op die stadium waar ek begin wraakgedagtes koester.  Ek gaan dit doen en dan sal die persoon so voel en dan gaan ek dat sê en my punt bewys.  

Al my gedagtes het gesetel rondom die manier hoe ek daardie persoon wou terugkry en goed op haar plek sit.  Deur middel van die Heilige Gees, het God my egter bewus gemaak van my denke en optrede… dis nie hoe ‘n Christen sulke situasies hanteer nie.  Ek het ook besef dat daardie persoon se een sin my vir hopeloos te lank gehou gevange gehou het.  Dit het beslis nie soveel tyd en aandag verdien nie en die feit dat ek dit toegelaat het, het niks aan die situasie verander nie.  Van die oomblik dat ek besef het my optrede is verkeerd, dat ek haar gaan vryspreek, het ek absolute vryheid ervaar.

Het iemand jou dalk iewers in die verlede tenagekom?  Herkou jy ook steeds daaraan?  Oorheers dit ook jou denke? 

Jesus het nie een enkele keer kwaad met kwaad vergeld nie.  Tot op die laaste oomblik aan die kruis, het Hy nog ‘n sondaar langs hom vrygespreek.  Hy’t in vrede gesterf… dit is volbring. 

Gooi die kettings af en leef ‘n lewe van vergifnis.