Skoenlapper oomblikke

Psalm 142:2  Ek roep na die Here om hulp, ek smeek die Here om genade,

‘n Man het eendag op ‘n skoenlapper papie afgekom, net toe die skoenlapper begin losbreek uit die papie uit.  Hy het lank na die worsteling staan en kyk, later gaan sit en uiteindelik besluit om die proses aan te help toe die skoenlapper amper heeltemal uit die papie losgewoel het.  Sy vlerkies was nog nat en met die dat die man die skoenlapper gehelp het, het hy die vlerkies beskadig en die outjie kon nooit vlieg nie.  Hy’t uiteindelik doodgegaan.

In baie van ons se lewe is daar net soveel ongeduld.  Ons bid en smeek God vir uitkoms en as dit nie vinnig genoeg na ons sin gebeur nie, gee ons moed op, of ons begin sommer self iets aan die situasie doen.

Dit is ‘n kuns om vir God te wag.  Daardie skoenlapper moes swoeg om uit die papie te kom om sy vlerkies sterk te maak en tyd moes verloop om sy vlerkies te droog sodat hy kon vlieg.  Net so moet ons ook groei en sterk word.  Dus moet ons geduldig op God wag tydens ons skoenlapper oomblikke.