Move along

Psalm 23 : 4 Al gaan ek ook in ’n dal van doodskaduwee

As die moontlikheid om weer ‘n pos te kry na so ‘n herstrukturering nie uiters skraal was, sou daar eintlik geen getuienis gewees het nie.  Op een stadium was ons 35 mense in ‘n afdeling wat geaffekteer is. Ek was een van 5 mense wat laaste begin het. Agtien mense het hul werk verloor.  Ek het ‘n pos gekry.  Ek het skuldig gevoel, maar hoe kan ek God se plan vir my lewe bevraagteken?  Hy het ook ‘n plan met diegene se lewe wat nie die poste gekry het nie.  Ek onthou die een kollega wat gesê het:  “Without a test, there is no testimony.”

Terloops, my broer het eendag tong in die kies gesê dat ek ‘n kat met 9 lewens is.  So voor ek my negende lewe gebruik, het ek liewer uit my eie padgegee.  Nie omdat ek God nie vertrou het nie, maar juis omdat ek Hom vertrou het.  En omdat ek God ook met hierdie besluit vertrou het, is ek vandag presies waar ek nog altyd wou wees… op God se tyd.

Wanneer jy deur tye van swaarkry gaan, is dit maklik om te dink dat jy altyd daar sal bly.

  Dit is egter nie so nie.  Die lewe bestaan uit seisoene.  As jy op die oomblik in ‘n regstryd gewikkel is, of eensaam is, of alles verloor het,  Alles gaan verby… die slegte sowel as die goeie tye.  Ons moet ook altyd onthou dat God weet waardeur jy gaan en al is dit nie altyd goeie tye nie, beteken dit nie dat Hy nie daar is nie.  Hy weet presies hoe jou uitkoms lyk. 

Ek weet ons wil hê dit moet NOU verander, maar ons kan nie somer ervaar te midde van die winter nie, nee, die seisoene moet hul loop neem. Ja, so af en toe kry ons ‘n sonnige daggie, maar winter bly winter… kaal, bar, koud.  As ons egter nie Winter in sy volle felheid ervaar het nie, sal ons nooit die ander seisoene waardeer het nie.  En daarmee sê ek nie dat Winter nie sy eie bekoring het nie.  Elke seisoen is spesiaal as ons onsself daarvoor oopstel.  Wanneer jy nie iemand in jou lewe het nie, het jy die vryheid om te kom of gaan… te midde van jou regstryd het jy ten minste ‘n goeie prokureur… jy’t alle wêreldse goed verloor, maar God was nog nooit ‘n groter deel van jou lewe as juis nou nie.  Let op vandag se teks, Dawid beweeg deur die dal / vallei, hy bly nie vir altyd daar nie.

Ons moet egter nie te gemaklik raak in hierdie vallei nie. Move along… Partykeer verval ons in selfbejammering en haak vas.  Nee, dis ‘n plek waar jy net tent opslaan, nie fondasie lê en huis bou nie.  God gaan jou uit hierdie vallei neem.  Sagaria sê dat jy met twee keer soveel gaan uitkom as dit wat jy nou het.